Tijdens het Schuttersweekend op zaterdag 20 mei 2023 werd de Cramignon officieel bijgeschreven op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed.
Enkele jaren geleden begon het innitiatief om de Cramignon te laten erkennen als erfgoed. Deze reidans wordt in de Nederlandse gemeente Eijsden-Margraten en in het aangrenzende Wallonië - in de dalen van de Maas, Jeker en Bolland - gedanst en gevierd. In elk dorp verschillen de gebruiken rond de Cramignon een beetje en met name tussen Limburg en Wallonië zijn er duidelijke verschillen: in Nederland is de dans vrijblijvend, niet gebonden aan regels en is het een onderdeel van de kermis, de Broonk. In België is de aanleiding - de processie - soms zelfs helemaal weggevallen en is de Cramignon een feest an sich geworden, met specifieken regels en gebruiken. Zo is er vaak een competitie tussen de Roden en Blauwen, gaan de dames gekleed in kleurrijke galajurken en is de volgorde strikt jongen-meisje-jongen-meisje. Toch zijn de overeenkomsten overduidelijk. De liedjes lijken sterk op elkaar en het dansen, het reien, is overal hetzelfde: men neemt elkaar bij de hand vast en huppelt al zigzaggend van links naar rechts over straat in een lange slinger.
Om alle deelnemers met elkaar kennis te laten maken en ook meer zichtbaar te zijn voor het publiek, werd in 2019 de Dag van de Cramignon in het leven geroepen. De eerste editie vond plaats in Eijsden en de Walen staken de Maas en dus ook de grens over met veerpont 'De Cramignon'. Na twee jaar stilte werd in 2022 de draad weer opgepakt en deze keer in het Waalse Oupeye. In 2023 was Limburg weer aan de beurt, om precies te zijn in Mheer, op zaterdag 20 mei. Een van de innitiatiefnemers van de erkenning van de Cramignon was Armand Opreij. Hij overleed precies een jaar geleden, op 20 mei. Vlak bij het huis waar hij lang gewoond heeft, bij het monument met de voetstappen van Cramignondansers, verzamelden tal van Waalse en Limburgse harmonieën en jonkheden.