Na een zinderende finale waarbij nog acht fanatieke schutters in gevecht waren om de felbegeerde koningstitel was het uiteindelijk Hannes Senden die met de eer ging strijken. De spanning liep steeds verder op omdat de vogel al rondenlang 'op kiepen' hing en maar niet wilde kapituleren. Ronde na ronde werd hij deskundig door de schutters die nog in de race waren onder vuur genomen en dan weer werd er een stukje afgeschoten en dan weer zwiepte hij omhoog om toch nog te blijven hangen. Je voelde de spanning als een deken over de schuttersweide hangen. Het werd voor de overgebleven kandidaten dan ook een tactisch spel. Je wilt de vogel immers niet voor de ander 'klaarleggen' om vervolgens zelf met lege handen te staan. De koning van 2017, Pjer Senden begon aan de laatste ronde met de wetenschap dat hij niet meer aan de beurt zou komen als hij de vogel niet afschoot. Hij schoot de vogel wel weer iets losser van de stang, maar hij bleef toch hangen. Na hem kwam Servé Prevoo die er geen geheim van had gemaakt dat hij dit jaar alles op alles zou zetten om koning te worden. Dit was zijn kans.... maar ook Servé kon niet meer doen dan de vogel te laten bibberen van angst, maar die beweging was ook niet voldoende om hem te laten vallen. Daarna was het Hannes Senden die koeltjes naar de buks liep en een welgemikt schot wist te plaatsen zodat de vogel uiteindelijk onder luid applaus in het gras plofte. De koning van Mheer was bekend: Hannes Senden, klaroenblazer van de schutterij, oud-bestuurslid en zestalschutter. Nadat hij door het erebestuur voorzien was van het koningszilver werd hij in triomftocht met de schutterij door het dorp gevoerd om de nieuwe koning aan den volke te tonen. Op de foto staat Hannes (rechts) samen met zijn voorganger en oom, Pjer Senden.

Voorafgaand aan deze felle strijd om de koningstitel vond de ceremoniele overdracht van het vaandel plaats. De uittredende vaandeldrager Maurice Beckers, die het vaandel 20 jaar gedragen had droeg het vaandel middels een korte militaire ceremonie over aan René Willems. Na een korte uiteenzetting van Wim Senden over de betekenis en de rol van het vaandel bij de schutterij alsmede de belangrijkheid van de vaandeldrager kon de nieuwe vaandrig het vaandel in ontvangst nemen en voor het eerst in zijn nieuwe functie officieel met het vaandel in de gelederen van de schutterij plaatsnemen. Voor zijn bijzondere verdienste als vaandeldrager werd Maurice Beckers door de Algemene Ledenvergadering van afgelopen maart beloond met de onderofficiersrang van adjudant.

Op Hemelvaartsdag, donderdag 10 mei, zal het jaarlijkse Vogelschieten plaatsvinden. Een bijzondere dag want dan krijgen we niet alleen een nieuwe Koning (tenzij Pjer hem weer afschiet), maar ook een nieuwe vaandrig. Maurice Beckers zal dan letterlijk het vaandel overdragen aan zijn opvolger René Willems. Dit zal plaatsvinden tijdens een korte enigszins militaire ceremonie op de schietweide achter het kasteel vóór aanvang van het vogelschieten. Dat zal zo rond 15.00u. zijn. 

Maurice Beckers heeft 20 jaar lang het vaandel gedragen van onze schutterij en dat heeft hij met veel inzet voor de schutterij gedaan. Maurice begon zijn loopbaan als tamboer en nadat hij in 1997 koning werd hij het jaar daarop vaandrig. Het vaandel moet altijd erbij zijn als de schutterij uittrekt en dat besefte Maurice dan ook heel goed. In die twintig jaren als vaandrig zijn zijn afmeldingen dan ook op één hand te tellen. De ledenvergadering heeft Maurice afgelopen oktober dan ook beloond voor deze jarenlange trouwe inzet met de benoeming tot de onderofficiersrang van Adjudant. 

Zijn opvolger René Willems heeft zijn sporen in de schutterswereld ook al ruimschoots verdient. Als geweerdrager heeft hij de opleiding tot schietmeester en de commandantencursus met goed gevolg doorlopen, is hij een zeer begaafd zestalschutter en heeft hij als linkerguide bij het exercitiepeloton mede bijgedragen aan de grote successen van dit peloton in de afgelopen jaren. Op Hemelvaartsdag zal hij het vaandel overnemen van zijn voorganger. Zijn grote kennis van de Oude Exercitie zal er mede voor zorgen dat ook René een uitstekende vaandrig zal zijn.

De schutterij van Mheer zal dit jaar toch niet deelnemen aan het O.L.S. in het Belgische Raam.
De schutterswereld staat bol van de tradities en één van deze is het Oud-Limburgs Schuttersfeest. In tegenstelling tot de bondsfeesten en het federatiefeest, kent het O.L.S. geen verplichte deelname. Tot de jaren '50 was het dan ook eerder uitzondering dan regel dat onze schutterij aan D'n Ouwe Limburger deelnam, dat toen ook al vaak in Noord-Limburg gehouden werd, wat destijds een wereldreis was.
Onze leden stemmen daarom nog elk jaar opnieuw of we wel of niet naar het O.L.S. afreizen en voor het eerst sinds jaren zullen dit jaar onze witte broeken dus ontbreken. Met name de plaatsnaam 'Raam' stond de leden tegen, gezien het imago van 'windows'. Dus werd er een referendum gehouden en op democratische wijze besloten onze leden om het O.L.S. dit jaar links te laten liggen. Eén van onze leden zei zelfs: "uit solidariteit met het Oranje elftal dat het WK in Rusland boycot, zo zal ook ons zestal het 'schutters-WK' in België boycotten". En een ander liet zelfs weten "geen Rode Duivel te kunnen zien in de maanden juni en juli". De deelname aan het Europees Schutterstreffen in augustus op Nederlandse bodem in Leudal zal vooralsnog wel doorgaan.

Op zaterdag 24 maart hebben onze schutters het jaarlijkse bezoek gebracht aan onze vrienden van Schützenbruderschaft St. Martinus in Süggerath, nabij Geilenkirchen, waar het traditionele Ostereierschießen gehouden werd. Er werden maarliefst acht gemixte zestallen samengesteld. Naast dat er druk geschoten werd met hun professionele luchtbuksen op een heuse schietbaan, werden natuurlijk ook de onderlinge banden aangehaald. De ontvangst is er altijd zeer hartelijk en gastvrij met Kaffee und Kuchen en naderhand ook nog met hun delicatesse, de kruidenbitter Blutwurz. De gedachten gingen vanzelf weer terug naar de grondleggers van onze vriendschap die ons helaas al beiden ontvallen zijn; van onze kant was dit onze erevoorzitter Sjeng Senden. We ontdekten dat de vriendschap al 39 jaar bestaat en dus werden tegelijk ook al plannen gemaakt om dit volgend jaar te vieren. Ondanks de gezelligheid, werd het schieten toch erg serieus genomen. Elke schutters mag 15 keer schieten op een roos met een maximale score van 10 punten, dus in totaal 150 punten. Toch konden onze beste schutters niet tippen aan onze Duitse collega's, die uit de vrije hand scores van 140 punten schieten! Aan het eind van de avond ging niemand met lege handen naar huis, want voor elke 10 punten kreeg men één Osterei. Tenslotte werden er twee finales geschoten tussen onze beide koningen en keizers en u raadt het al: in de laatste minuut wonnen wederom de Duitsers!