Op vrijdag 14 augustus 2020 nam Mheer afscheid van d'r Baron. Degenhard baron de Loë overleed een week eerder, op 7 augustus, op 89-jarige leeftijd. Hij was geliefd in Mheer bij de inwoners en verenigingen. Hij werd liefkozend d'r Baron genoemd, maar hij stond niet boven de mensen, al was hij zich wel bewust van de historische betekenis van het kasteel. Hij stond tussen de mensen en was een van hen. De inwoners en verenigingen konden vanwege de Coronamaatregelen niet in volle getalen aanwezig zijn en daarom werd een lange erehaag gevormd, uiteraard op anderhalve meter afstand. Met paard en wagen werd de kist begeleid door schutters, de tambour-maîtres en de vaandels van jonkheid, harmonie en schutterij. De rouwstoet ging door de kasteeltuin en landerijen, via de Rondelenstraat en Duivenstraat naar de kerk. Het eerbetoon was zoals Degenhard zelf was: kleurrijk, ingetogen en respectvol. Bij het afscheid op het kerkhof klonken de Taptoe door de harmonie, saluutschoten door de schutterij en kamerschoten door de jonkheid. Tenslotte nam iedereen een voor een afscheid op de familiebegraafplaats, dat een prachtig uitzicht heeft op het kasteel.
Ook in de media werd bericht over de uitvaart: De Limburger en Adel in Nederland.

Met verdriet in ons hart vernamen wij het bericht dat onze oud-beschermheer en lid van verdienste, Degenhard baron de Loë, op vrijdag 7 augustus jl. is overleden. "D'r Baron", zoals hij in Mheer bekend stond, werd geboren op 9 september 1930. Hij erfde na de oorlog het kasteel van zijn oom Heinrich de Loë, kwam in Mheer wonen en werd in 1960 lid en tevens beschermheer van onze schutterij. In 1964 was de schutterij aanwezig bij zijn huwelijk met jonkvrouwe Ghislaine van Rijckevorsel. Hij bracht ons in contact met de schutterij van Blatzheim, waar we meerdere bezoeken hebben gebracht. In 1981 schoot hij de vogel af en zo was de baron van Mheer één jaar lang koning van Mheer. Als koning ging hij mee naar Blatzheim, waar zijn neef dat jaar ook schutterskoning was en waar ze beide pronkten met het zilver van hun eigen schutterij. Na 40 jaar volgde zijn zoon Diederik hem op als beschermheer, waarbij wij samen met hen een boom plantten in de kasteeltuin, maar vader Degenhard bleef betrokken bij het dorp en het verenigingsleven. Zo bleef hij de dorpsgemeenschap welkom heten in de kasteeltuin na de aubade op Broonkmaandag. Ook de bondsfeesten mochten steevast op en rond het kasteel georganiseerd worden. Zijn vrouw, "de Barones", was zijn grote steun en toeverlaat en haar overlijden in januari 2017 was een groot verlies voor de familie, maar vooral voor Degenhard. Ondanks zijn zwakke gezondheid wilde hij toch in 'zijn' kasteel blijven wonen, alwaar hij afgelopen vrijdag, op 89-jarige leeftijd is overleden. Wij zijn hem zeer dankbaar voor al zijn verdiensten voor de gemeenschap Mheer in het algemeen en voor onze schutterij in het bijzonder. Wij wensen de familie veel sterkte toe.
De uitvaart vindt plaats op vrijdag 14 augustus in de Sint-Lambertuskerk van Mheer.

In het mei-nummer van d’r Klabatter (klik hier) stond dat er weliswaar 75 maal om de koningseer is gestreden na de Tweede Wereldoorlog, maar dat het 75e koningsschild nog even op zich moest laten wachten. Normaal biedt de koning zijn schild aan tijdens het vogelschieten, maar dat kon dit jaar niet doorgaan. Inmiddels is het door de huidige omstandigheden virtueel aangeboden aan de schutterij en daarna fysiek bevestigd op een van de twee vesten met koningszilver. De koning van 2019 Fons Bastings neemt, nu er geen vogelschieten heeft plaatsgevonden, de honneurs als koning waar dit jaar. Op broonkmaandag kon hij zodoende zijn eigen schild dragen bij de plechtigheid die plaatsvond op het kerkhof. Naar aanleiding hiervan heb ik Fons gevraagd naar enige uitleg over de betekenis van de afbeeldingen op zijn schild.
Hij heeft gekozen voor hetzelfde model als het schild dat hij heeft laten maken toen hij voor de eerste keer koning werd in 2002. Toen liet hij er een grote buks en een vel papier op graveren als uitdrukking van zijn passie als schutter en zijn functie als secretaris van de schutterij. Wat als eerste opvalt bij het schild uit 2019 is een afbeelding van het kasteel van Mheer die prominent in het midden is gegraveerd. Deze keuze, zei Fons, heeft hij gemaakt omdat het kasteel nog op geen enkel schild voorkomt maar ook omdat hij als geboren ‘jong va Mergraote’ in zijn jonge jaren Mheer alleen kende van de kasteelfeesten. Pas toen hij zijn latere echtgenote Guillaumine leerde kennen ontdekte hij dat er nog een heel dorp bij dat kasteel hoorde. Nog later toen hij met haar getrouwd was en in Mheer kwam wonen sloot hij zich aan bij de schutterij om zodoende mee te kunnen doen met alle culturele activiteiten die in Mheer plaats vinden.
Als fervent schutter heeft hij de grote buks op het schild laten zetten en omdat hij voor de tweede maal koning is dan ook maar twee buksen. Op de ene buks heeft hij het jaartal 2002 laten graveren, het jaar dat hij voor de eerste keer koning werd, en in de andere 2019 als jaartal van zijn tweede koningsschap. Boven de afbeelding van het kasteel staat zijn naam en links en rechts van de twee geweren staat de tekst: ‘St. Sebastianus Mheer 2019’. Op de achterzijde heeft hij de naam van zijn echtgenote Guillaumine Bastings-Senden laten zetten, die hem ook het afgelopen jaar weer heeft begeleid als koningin en die hem ook het komende seizoen zal begeleiden.
Op de achterzijde staan ook de zilvermerken als waarborg dat het schild echt van zilver is. Van links naar rechts zien we eerst het teken van de zilversmid, het zogenaamde verantwoordelijkheidsteken, een rechthoek met daarin J2A wat staat voor Zilversmederij Fa. Jac. Andriessen uit Helmond. Ernaast staat in een rechthoek het gehalteteken, een staande leeuw met het Romeinse cijfer ‘I’ waarmee het zilvergehalte wordt gewaarborgd; in dit geval een zilvergehalte van 925/1000, dus 925 delen zilver op 1000 in de legering. Het derde teken is rond van vorm en is het kantoorteken, een Minervakop met in de helm de letter R die staat voor Gouda, de plaats waar het zilver is gekeurd. Tenslotte helemaal rechts in een cirkel de jaarletter K die is voorzien voor het jaar 2020, wat betekent dat het zilveren schild van Fons Bastings dit jaar is gekeurd. Ook dit schild is dus weer een schild met een verhaal en zegt weer iets bijzonders over de koning van 2019. Tevens is een mooie link gelegd met het schild dat zeventien jaar eerder bij het koningszilver werd gevoegd.
Tekst: Wim Senden. Foto: Fons Bastings.

Onze eerste luitenant Huub Vandewall vierde op dinsdag 9 juni zijn 64e verjaardag. Een heuglijke dag, eens te meer omdat hij precies op die dag voor de 40e keer als bieleman mee zou gaan tijdens het traditionele Päölke Howwe. Maar dit jaar liep alles anders. De hele Broonk werd helaas afgelast. Dat weerhield de andere bielemannen niet om Huub in het zonnetje te zetten. Net als elk jaar kwamen zij bij Huub dineren en deze keer brachten ze een symbolisch "päölke" mee, uiteraard met bijbehorend flesje drank. Voor opvolging heeft Huub ook al gezorgd, want zijn zoon Luc is ook al sinds 2013 bieleman. Proficiat Huub en hopelijk mag je volgend jaar weer échte Päölkes Howwe!