Het is vandaag 21 januari, een bijzondere dag in onze historie. Elk jaar vieren we de Sint Sebastianuskermis op de zondag het dichtst bij zijn feestdag, 20 januari. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vonden er ook kerkelijke vieringen plaats, maar de schutterij kon natuurlijk niet door de straten marcheren in militaire uniformen met geweren. Alle vuurwapens moesten in augustus 1939 al ingeleverd worden tijdens de mobilisatie. In september 1944 werd deze streek bevrijd en hoewel tijdens de hierop volgende hongerwinter ook het Ardennenoffensief heftig woedde, kon de schutterij voor het eerst weer uittrekken in januari 1945. Ook geweren had men geregeld: men kon ze lenen van soldaten in Maastricht. Op zondagmorgen wilde men naar de kerk marcheren, maar de geweren waren er nog niet. Om niet te laat in de kerk te komen, marcheerde men "ohne gewehr" de berg op. Vlak voor het binnenmarcheren kwam een legerjeep in volle vaart aangereden en zo kon men alsnog vol trots met geweren de Sint Sebastianuskermis vieren.
75 jaar later marcheerden we weer met dezelfde trots de kerk in, waar de mis opgeluisterd werd door ons klaroenkorps. Met koning Fons in hun midden, speelden zij de werken Beauty Mars, Rumba Marianne en Mars Bagatel. Tijdens de preek besprak Majoor Wim Senden het Sebastianusbeeld van Ossip Zadkine (bekend van 'De verwoeste stad' in Rotterdam) dat voor deze gelegenheid in de kerk te zien was. We sloten de mis af door het relikwie van Sebastianus te vereren, onder de muzikale klanken van de harmonie. Samen met hen maakten we een rondgang door het dorp en speelden we samen in de café's de marsen Esprit en Van Heutzmars die we ook tijdens het nieuwjaarsconcert samen ten gehore brachten.