Tijdens het Vogelschieten op Hemelvaartsdag konden eindelijk onze jubilarissen gehuldigd worden van de afgelopen twee jaar: maar liefst 16 jubilarissen die in totaal 400 jaar lid zijn. Ook hebben we een inhaalactie gehad omdat besloten is om de jaren van eerdere periodes aan lidmaatschap mee te tellen. Zo kregen de zeven bronzen jubilarissen en zes zilveren jubilarissen onze verenigingsmedaille. Tweede luitenant Eduard Rouwet was in 2021 al 40 jaar lid en kersverse generaal Wim Senden is 50 jaar lid. Zij kregen naast onze verenigingsmedaille ook de gouden OLS-onderscheiding uit handen van het voltallige bondsbestuur onder leiding van nieuwe voorzitter Luc Wolters. Onze generaal b.d. Jef Willems is zelfs al 75 jaar lid; hij kreeg dan ook als eerste ooit van onze schutterij (!) het zilveren kruis van de Europese Gemeenschap van Schuttersgilden uit handen van Louis Litjens. Diep geroerd en in het bijzijn van zijn kinderen en kleinkinderen nam Jef de felicitaties van alle aanwezigen in ontvangst. Proficiat allemaal!
75 jaar: Jef Willems
50 jaar: Wim Senden
40 jaar: Eduard Rouwet
25 jaar: Irène Willems, Nicolle Dreesen-Maussen, Roger Gubbels, Rob Senden, Vincent van Laar, Marc Gubbels
12,5 jaar: René Senden, Chris Wintjens, Wieteke den Os, Jack van Laar, Ivo Willems, Servé Prevoo, Martijn Retrae

Hemelvaartsdag 26 mei 2022 werd een bijzondere dag voor onze schutterij. Er mocht na drie jaar eindelijk weer op de vogel geschoten worden. Ook konden we eindelijk onze jubilarissen huldigen. Maar door het overlijden van ons lid Armand Opreij was onze vereniging in diepe rouw gedompeld. Tijdens de opening werd dan ook een minuut stilte gehouden en er was een condoleanceregister aanwezig.
Nadat scheidend koning Fons Bastings zijn zilveren schild had overhandigd en pastoor Tervoort een gebed had uitgesproken, kon de wedstrijd van start gaan. Na enkele rondes werd een pauze ingelast om onze jubilarissen te huldigen. Maar liefst 16 jubilarissen die samen in totaal 400 jaar lid zijn! Hierna werd de strijd weer hervat. Bij de jeugd viel de vogel als eerste: Niek Senden werd onze 35e jeugdkoning. Zijn jongere zusje Isa werd begin dit jaar ook al Winterkoningin. De hoofdvogel leek van geen wijken te willen weten. Tot plots een raak schot van Frank Omloo de vogel in tweeën spleet en het geheel naar beneden donderde. Frank woont pas enkele jaren in Mheer en sloot zich vrijwel direct aan bij de schutterij. Hij zal vanaf Broonkzondag 12 juni als koning met ons meelopen. Wij wensen hem een mooi koningsjaar!

Op vrijdag 20 mei 2022 werd Mheer opgeschrikt door het overlijden van Armand Opreij.
Armand was 35 jaar lid van onze schutterij. Hij begon als bordjesdrager en schoot al vroeg op hoog niveau: in 1991 werd hij jeugdkoning. In de jaren ’90 was hij een van de eerste klaroenblazers in onze drumband tijdens de reveille. Daarmee was hij mede-oprichter van ons klaroenkorps. In 1999 en 2000 schoot hij de vogel af en was hij koning van Mheer. In 2007 was hij voorzitter van de organisatie van het Zuid-Limburgs Federatiefeest in Mheer. Zijn Mheer. Zijn dorp betekende namelijk veel voor hem. Zo was hij ook lid van de jonkheid, de heemkunde, d’r durpskroniek en nog veel meer. Zijn overlijden kwam voor iedereen als een grote klap. Wij waren dan ook niet aanwezig op het schuttersfeest in Strucht. Een delegatie van schutterij en harmonie waren wel aanwezig op de Dag van de Cramignon, omdat Armand zich hard gemaakt heeft om de reidans op de Unesco-lijst te krijgen.
Armand werd slechts 48 jaar oud. Wij zullen hem enorm gaan missen.
Zijn uitvaart met schutterseer vindt plaats op zaterdag 28 mei om 10:30 uur in de St. Lambertuskerk in Mheer. De avondwake is vrijdag 27 mei om 18:30 uur in voornoemde kerk.

Op zaterdag 30 april mochten we eindelijk onze Duitse schuttersvrienden van Sint Martinus in Süggerath bezoeken. Onze internationale vriendschap bestaat al ruim 40 jaar, maar die werd aardig op de proef gesteld vanwege corona. Ook toen de landsgrenzen eindelijk weer open waren, waren de maatregelen in Nederland of Duitsland zodanig dat een echte ontmoeting er niet in zat. Na bijna drie jaar mochten we ons op 30 april weer bezoeken. Op deze datum wordt in Duitsland de Walpurgisnacht gevierd en in die nacht zetten in Süggerath jonge mannen een berkenboompje voor het huis van hun geliefde. Onze ontmoeting was weer als vanouds zeer hartelijk en na wat “bier und bratwurst” (en een kruidenbitter genaamd Blutwurz) leek het alsof de jaren afwezigheid waren vervlogen. Wij schoten samen met onze Duitse vrienden op een vogel en voor deze gelegenheid mocht de winnaar zich Maikönig von Süggerath noemen. Die eer viel te beurt aan Loe Senden, de vader van onze Winterkoningin Isa. Zou op Hemelvaartsdag de titel koning van Mheer ook binnen de familie blijven?